مدیریت تغییر 

پس از آن که در مورد تعریف و مفهوم مدیریت تغییر آشنا شدیم ، حال وقت آن است که بدانیم چرا باید از مدیریت تغییر استفاده کرد ؟ در ادامه به بررسی این موضوع میپردازیم.

نگرش به تغییر در دنیای مدیریت، نگرشی سیستمی و مبتنی بر فرآیند است. فرآیند از جایی آغاز و در جایی پایان می‌پذیرد. بنابراین می‌توان گفت که فرآیند مدیریت تغییر، فرآیندی آگاهانه و مبتنی بر رویکردی تعریف شده می باشد. در یک نگرش کلی می‌توان گفت فرآیند مدیریت تغییر از هفت مرحله تشکیل می‌شود که عبارتند از:

مراحل فرآیند مدیریت تغییر

در یک نگرش کلی می‌توان گفت فرآیند مدیریت تغییر از هفت مرحله تشکیل می‌شود که عبارتند از:

1. مرحله تدوین راهبرد و طرح
2. تغییر مستندات و مدارک در هسته مرکزی سازمان
3. تشخیص جدول‌بندی تغییرات
4. برپایی ساختار و ترکیب‌بندی
5. آزمایش در محیط قابل کنترل
6. گسترش ترکیب‌بندی تغییر
7. نمایش پایداری و عملکرد

زیرساخت‌های این هفت مرحله فرآیند مدیریت تغییر، زیرساخت‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری هستند اما زیرساخت اصلی هر نوع تغییر در سازمان‌ها در حقیقت انسان‌ها هستند.
در مواجهه با تغییرات اگر سازمان آمادگی لازم را نداشته باشد که از درون خود، تغییرات را پذیرا باشد و در مقابل آن مقاومت نشان دهد، لاجرم به سمت نابودی خواهد رفت.
برای مدیریت در تغییر باید دانست که:

چرا تغییر ضروری است؟
چه کسی می‌خواهد تغییر رخ دهد؟
چه نتایجی مطلوب است؟
چگونه تغییر ایجاد می‌شود؟
چه کسانی حمایت و چه کسانی مشارکت می‌کنند؟
ما باید چه کنیم و در چه مسیری حرکت نمائیم؟

باید اذعان نمود که پیچیدگی پدیده تغییر از آن جهت است که فرآیندی دینامیک بوده و از تعامل متقابل عوامل مختلف بوجود می‌آید و تمامی این عوامل و متغیرهای آن در رابطه علت و معلولی با یکدیگر، ساز و کاری بوجود می‌آورند که درک و تحلیل آن را مشکل می‌سازد. از این رو تشخیص جهت مناسب تغییر دشوار می‌شود.
دو دلیل عمده وجود دارد که ضرورت تغییر در سازمان‌ها را ایجاب می‌نماید:

1. نیاز به تغییرات درونی برای تطبیق با رخ دادهای ایجاد شده در خارج از سازمان.
2. علاقه به پیش‌بینی توسعه در آینده و یافتن راه‌های تطبیق با آن.

به هنگام حادث شدن تغییر، عوامل انسانی در سازمان پاسخ‌های متفاوتی از خود نشان می‌دهند.
مقاومت افراد در مقابل تغییر یکی از مهمترین مسائل سازمان‌ها و بنگاه‌های اقتصادی است زیرا آن‌ها تغییر را نوعی تهدید برای خود می‌دانند و به سادگی پذیرای تحولات و تغییرات نمی‌شوند و غلبه بر این مقاومت و هدایت آن، یکی از مشکل‌ترین وظایف مدیران است. به هر حال تغییر هرچه باشد و مقاومت در مقابل آن به هر شدتی که باشد نیاز به مدیریت و راهبری دارد و مدیر باید افراد را توجیه کرده و آگاهی‌های لازم را به آن ها بدهد.

مقاومت در مقابل تغییرات

مقاومت‌هایی که منشاء فردی دارند و به ویژگی‌های شخصیتی افراد مربوط می‌شود که عبارتند از: عادت، امنیت، ترس از ناشناخته‌ها، عوامل اقتصادی و بی‌اعتمادی به خود.

1. مقاومت‌هایی که منشاء سازمانی دارند که عبارتند از: مکانیسم‌های ساختاری، احساس تهدید توسط متخصصان، هنجارهای گروه و سرمایه‌گذاری شغلی.

برای مدیریت تغییر و مقابله با مقاومت کارکنان در برابر تغییر، “رابینز” روش‌هایی را به شرح زیر پیشنهاد نموده است:

1. ارتباطات: مدیر باید با کارکنان ارتباطی موثر برقرار نموده و دلایل ایجاد تغییر را برای آنان بیان کند.
2. مشارکت: کارکنان را باید در جریان تغییرات شرکت قرار داد و بدین ترتیب از مقاومت آنان در مقابل تغییرات کاست.
3. اعطای تسهیلات: شامل آموزش مهارت‌های جدید و دادن مزایا و ..
4. استفاده از زور: آخرین روش است و مدیر باید گروه هایی را که هنوز مقاومت می‌نمایند به طور مستقیم مورد تهدید قرار داده و از روش‌های مختلف مجبورشان نماید که از مقاومت دست بردارند.